?گاهی اوقات، تجربه‌ی سفر به عمق روان، می‌تواند از کنترل فرد بیرون برود. این سفرهای روانی، که به طور عمده توسط مواد مخدر سایکدلیک فراهم می‌شوند، ممکن است از کنترل خارج شوند و در بدترین حالت، باعث ایجاد وضعیتی ناراحت‌کننده و حتی خطرناک شوند.
در این شرایط، مفید است از آنچه به نام "تریپ کیلر" یا "قاتل سفرهای روانی" شناخته می‌شود، استفاده کرد. این ترکیبات دارویی توسط افرادی با تجربه در حوزه روانشناسی و پزشکان به کار می‌روند تا اثرات منفی سفرهای روانی را کاهش دهند یا متوقف کنند.
?
تریپ کیلر چیست ؟
تریپ کیلرها هدفشان کاهش یا متوقف کردن اثرات مواد سایکدلیک در سفرهای روانی است. زمانی که یک سفر به سمت تاریکی پیش می‌رود، این ترکیبات فرد را به واقعیت باز می‌گردانند و از طریق این راهکار، فرد می‌تواند از فضای منفی و ناراحت‌کننده سفر روانی خارج شود.
استفاده از تریپ کیلرها به‌منظور پایان دادن به یک سفر روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. لازم به ذکر است که هیچ ماده‌ای وجود ندارد که به طور کامل اثرات یک سفر روانی را به‌طور ناگهانی قطع کند. همچنین باید توجه داشت که هر تریپ کیلر برای هر فرد و هر نوع سفر روانی ممکن است به‌طور متفاوت اثرگذار باشد، بنابراین انتخاب ماده‌ی مناسب بسیار حائز اهمیت است.
بنزودیازپین‌ها به‌عنوان یکی از رایج‌ترین تریپ کیلرها شناخته می‌شوند، اما داروهای دیگری نیز از جمله برخی داروهای ضدافسردگی و حتی اوپیوئیدها می‌توانند مفید باشند.
همچنین باید توجه داشت که مصرف مناسب دوز تریپ کیلرها نیز بسیار مهم است. برخی از این مواد بسیار قوی هستند و استفاده‌ی نادرست از آنها می‌تواند منجر به مشکلات جدی شود.
استفاده از ازبین‌برندگان تریپ سایکدلیک آخرین راه‌حل برای مواجهه با وضعیت ناخوشایند سفرهای روانی است و باید تنها در صورتی استفاده شود که وضعیت فرد یا افراد دیگری که در ارتباط با آنها هستند، به خطر بیافتد.
در شرایط بهتر، افرادی که در معرض خطر چنین تجربه‌ای هستند، باید تحت نظارت یک متخصص روانشناسی با تجربه باشند که می‌تواند آنها را در این مسیر هدایت کند و در صورت لزوم، اقدامات لازم را انجام دهد.
بهترین دارو ها برای متوقف کردن تریپ
تا حد زیادی، موثرترین و رایج‌ترین تریپ کیلر، داروهای بنزودیازپین هستند. ابتدا این داروها را بررسی می‌کنیم زیرا قویترین و سریع‌ترین راه را برای پایان دادن به یک تجربه روانی فراهم می‌کنند.
بنزودیازپین‌ها برای همه مناسب نیستند. برخی افراد باید به طور کامل از آنها اجتناب کنند. در این موارد، گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد.
توجه به این که بنزودیازپین‌ها می‌توانند خطرناک باشند، به خصوص اگر با سایر داروهای آرام بخش یا الکل مخلوط شوند. آنها همچنین به طور قابل‌توجهی اعتیادآور هستند. مصرف بنزو به طور معمول برای هیچ کس عاقبت خوبی ندارد.
با این حال، بیایید نگاهی به رایج‌ترین تریپ کیلرها بیندازیم:
1. Alprazolam (Xanax) – آلپرازولام
آلپرازولام یکی از سریع‌ترین تریپ کیلرها در خانواده بنزودیازپین‌هاست – و همچنین یکی از کوتاه‌ترین طول اثر را دارد. اثرات زاناکس، اگرچه سریع عمل می‌کند، اما تنها حدود چهار تا شش ساعت باقی می‌ماند.
زاناکس یک تریپ کیلر مورد علاقه در میان روان‌نوردان صرفاً به دلیل ماهیت سریع آن است. این برای افراد طراحی شده است تا در اولین نشانه حمله اضطراب از آن استفاده کنند تا آن را متوقف کنند.
اثرات آلپرازولام در حدود 15 دقیقه شروع به عمل می‌کند و در کمتر از 45 دقیقه به اوج اثر می‌رسد.
زاناکس به نوعی عادت به پاک کردن حافظه شما را دارد. هنگامی که با مواد دیگر مصرف شود یا با دوز بسیار بالا مصرف شود، می‌تواند شما را “سیاه مست” کند و تمام حافظه شب قبل را از دست بدهد.
هنگامی که زاناکس را به عنوان یک تریپ کیلر مصرف می‌کنید، باید آماده باشید که دراز بکشید و کمی استراحت کنید. وقتی از خواب بیدار می‌شوید، ممکن است حافظه‌ای بسیار تار داشته باشید و برای به خاطر آوردن هر چیزی در مورد آن تجربه تلاش کنید. این می تواند یک نقطه مثبت یا منفی باشد، بسته به آنچه می‌خواهید از تریپ سایکدلیک به دست آورید.
2. Lorazepam (Ativan) – لورازپام
لورازپام یک بنزودیازپین با اثر متوسط در نظر گرفته می‌شود. این بدان معنی است که به سرعت چیزی مانند Xanax وارد عمل نمی‌شود – اما اثرات آن بیش از هشت ساعت باقی می‌ماند. این گزینه بهتری برای روانگردانهای طولانی مدت مانند ترکیبات DOX، ترکیبات 2CX یا سایر سایکدلیکها با ترکیبات آمفتامین است.
لورازپام برای رهایی از یک بدتریپ عالی است، اما ممکن است باعث خواب آلودگی شما شود تا جایی که به خواب بروید. این می‌تواند یک مزیت باشد زیرا به شما امکان می‌دهد پس از یک تجربه دشوار راحت باشید، اما تجربه روانگردان شما را کاملا متوقف می‌کند.
3. Diazepam (Valium) – دیازپام
دیازپام به اندازه لورازپام و آلپرازولام سریع الاثر نیست، اما یکی از طولانی‌ترین اثر میان داروهای محبوب بنزودیازپین را دارد. اثرات دیازپام می‌تواند بیش از 12 ساعت باقی بماند.
گزارش شده است که این تریپ کیلر “خیلی دیر” طول می‌کشد تا در صورت بلعیده شدن به شکل قرص اثر کند. با این حال، شروع اثرات را می‌توان با جویدن دارو به میزان قابل توجهی تسریع کرد، بنابراین می‌توان آن را بصورت جذب دهانی زیر زبان جذب کرد.
دیازپام برای رهایی از یک حلقه فکری کابوس‌آمیز عالی عمل می‌کند، اما از نظر خواب‌آلودگی اثری مشابه لورازپام و آلپرازولام ندارد. بسیاری از مردم گزارش می‌دهند که مصرف دیازپام در طول یک بدتریپ به آنها کمک می‌کند تا بدون از بین بردن کامل اثرات ماده سایکدلیک، آرام شوند.
4. Clonazepam (Klonopin)
کلونازپام روش‌های غیبت از مفعول ماشروم در خانواده? بنزودیازپین‌ها، کلونازپام به عنوان یکی از کندترین عامل‌ها شناخته می‌شود. ممکن است یک تا چهار ساعت طول بکشد تا در دستگاه خونی اثرات خود را نشان دهد. البته مصرف زیر زبانی این دارو می‌تواند فرآیند جذب آن را تسریع کند.
گرچه شروع اثر کلونازپام زمان بر می‌دارد، اما مدت اثرات آن می‌تواند تا 12 ساعت مداوم باشد و نیمه‌عمر آن نیز بلند است و تقریباً 40 ساعت است - به این معنی که برای مدتی از بدن پاک نمی‌شود.
کلونازپام از محبوبیت کمتری نسبت به سایر تریپ کیلرهای بنزودیازپین برخوردار است، اما اغلب ساده‌ترین راه برای دستیابی به آن است (به شرطی که در کجا زندگی می‌کنید). برخی از افراد به دلیل طبیعت آرام‌بخش آن از کلونازپام لذت می‌برند، که در بسیاری از بنزودیازپین‌ها مشاهده نمی‌شود.
5. Zolpidem (Ambien)
زولپیدم برای قطع اثرات مفعول ماشروم و LSD زولپیدم به عنوان یک داروی دسته? Z طبقه‌بندی می‌شود - در واقع، گروهی از ترکیباتی که اثرات مشابه بنزودیازپین‌ها دارند، اما ساختاری متفاوت دارند.
این داروها تقریباً به همان شکل کار می‌کنند که بنزودیازپین‌ها انجام می‌دهند و به عنوان تریپ کیلر هم مفید هستند. اما یک نکته وجود دارد - این داروها نسبت به همنوعان بنزودیازپین خود آرام‌بخش تر هستند. افرادی که زولپیدم را برای قطع اثرات ماشروم یا LSD استفاده می‌کنند، تقریباً همیشه بعد از مدت کوتاهی به خواب می‌روند. همچنین ممکن است تجربه? سایکدلیک را صبح روز بعد به خاطر بیاورند.
در حالی که داروهای دسته? Z خطر کمتری نسبت به بیشتر بنزودیازپین‌ها دارند، باز هم خطراتی وجود دارد. دریافت دوز مناسب، اجتناب از ترکیب با سایر داروهای کاهنده و تنها در صورت تأیید پزشک مصرف این داروها، از عوامل اصلی استفاده ایمن از آنها هستند.
6. Quetiapine (Seroquel)
کوئتیاپین آنتی‌پسیکوتیک یا ضدروان‌پریشی برای قطع اثرات مفعول ماشروم و LSD با اینکه به اندازه? بنزودیازپین‌ها محبوب نیست، یکی از گزینه‌های رایج داروهای ضدروان‌پریشی مانند کوئتیاپین (سروکوئل) است.
داروهای آنتی‌پسیکوتیک برای درمان بیماری‌های روان‌پریشی مؤثرند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، افسردگی شدید و آلزایمر اغلب این داروها را تجویز می‌کنند.
کوئتیاپین به عنوان یک آنتی‌پسیکوتیک آتیپیک شناخته می‌شود. این دارو با آنتی‌پسیکوتیک‌های معمولی متفاوت است زیرا کمترین علائم خارج‌هرمی را ایجاد می‌کند و خطر ابتلا به دیسکینزی دیررس را کاهش می‌دهد. به عبارت دیگر، عوارض جانبی کمتری نسبت به آنتی‌پسیکوتیک‌های معمولی ایجاد می‌کند، مانند ناتوانی در نشستن، انقباضات عضلانی، لرزش و سفت شدن عضلات.
داروهای ضدروان‌پریشی بهترین گزینه برای افرادی هستند که نمی‌توانند از بنزودیازپین‌ها یا داروهای دسته? Z استفاده کنند.
زمانی که کوئتیاپین به صورت زیرزبانی با دوز حدود 25 تا 50 میلی‌گرم مصرف شود، معمولاً اثرات آن از 20 تا 60 دقیقه بعد شروع می‌شود.
7. Olanzapine (Zyprexa)
اولانزاپین استفاده از ضدروان‌پریشی برای قطع اثرات مفعول ماشروم و LSD اولانزاپین یکی دیگر از داروهای ضدروان‌پریشی آتیپیک است که در کاهش اثرات روانگردان‌ها مؤثر است. این ترکیب تمایل بالایی به گیرنده? 5HT2A دارد و بنابراین برای ازبین بردن اثرات ماشروم و در کل روانگردانهای مبتنی بر تریپتامین مانند LSD، سیلوسایبین یا DMT بهتر است.
زیپرکسا برای روانگردانهای دوپامینرژیک یا مبتنی بر NMDA مانند آمفتامین‌های روانگردان (MDMA، MDA، کاتینون‌ها) یا آریل سیکلوهگزیلامین‌ها (PCP، کتامین، و غیره) اثر کمتری دارد.
اولانزاپین معمولاً حدود 30 دقیقه طول می‌کشد تا با دوز 10 تا 20 میلی‌گرم اثر کند.
یک گزینه? رایج‌تر از ضدروان‌پریشی‌های آتیپیک در ایران، دارویی به نام ریسپریدون است که اگر در دوز 1 میلی‌گرم مصرف شود، تا حداکثر 1 ساعت به اوج اثر خود می‌رسد.
?
